Yıllar...Ne kadar da çabuk geçiyor değil mi?Hiç bitmez zannettiğimiz o koca yıllar...Ne kadar hüsrana ev sahibi oluyor değil mi?
Kim bilir ne acılar yaşattı o yıllar.Kim bilir nelere ev sahipliği yaptı.Kim bilir ne azimler ne çileler ne çaresizliklere tanık oldu.Kim bilir dostlar?Kaç ocak yaktı kaç dost ayırdı kaç sevdayı sonlandırdı...
Oysa ki küçükken hayat çok güzeldi.Herşey hayal gibi gelirdi.Kafan rahat olurdu, derdin tasan olmaz üzülecegin, kırılacağın, kafa yoracağın bir hadise olmazdı.Kalbin kocaman, umudun tükenmeyek kadar çok olurdu.Asla yıkılmaz sadece ağlar geçerdin.Ama hayat yine devam ederdi hem de tüm güzellikleriyle.Sana zorluk çektirmez, hayallerini elinden almaz, ne olursa olsun seni yıkamazdı.Büyümek...Yıllar...Ne kadar da çok şey değiştiriyor...
YAZAR : Tunahan İNCEBİZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder